قراره بی‌کار بشیم؟! تاثیر هوش مصنوعی در طراحی سایت

این روزها اسم هوش مصنوعی همه جا شنیده می‌شه؛ از اخبار و شبکه‌های اجتماعی گرفته تا محل کار و حتی گپ‌های دوستانه. خیلی‌ها ازش هیجان‌زده‌ان، اما در کنارش، یه نگرانی هم آروم‌آروم داره بین خیلی از ما شکل می‌گیره. مخصوصاً اونایی که تو حوزه‌هایی مثل طراحی سایت فعالیت می‌کنن.

حقیقت اینه که ابزارهایی وارد بازار شدن که با چند تا کلیک ساده، بدون نیاز به برنامه‌نویسی یا دانش طراحی، می‌تونن یه سایت نسبتاً حرفه‌ای برای کاربر بسازن. سایت‌سازهای هوشمند، سیستم‌هایی هستن که انگار دارن می‌گن: «ما هستیم، دیگه به طراح نیازی نیست!» و اینجاست که یه سوال مهم تو ذهن خیلی از ما شکل می‌گیره: «آیا با اومدن این تکنولوژی‌ها، شغل من به عنوان طراح سایت در خطره؟!»

تو این مقاله دقیقاً قراره درباره‌ی همین موضوع صحبت کنیم. می‌خوایم ببینیم که هوش مصنوعی تهدیدیه برای طراح‌های سایت یا شاید فرصتی تازه‌ست برای رشد و حرفه‌ای‌تر شدن. قراره بدون اغراق و کاملا واقع‌بینانه این موضوع رو بررسی کنیم. پس اگه تو هم تو این فضا کار می‌کنی یا کنجکاوی بدونی آینده طراحی سایت به کدوم سمت می‌ره، همراه من باش.

دغدغه‌ی این روزهای طراحان سایت

واقعیت اینه که یه فضای خاصی بین ما شکل گرفته، یه حس مبهم و نگران‌کننده. انگار هر روز که بیشتر درباره‌ی هوش مصنوعی می‌شنویم، این نگرانی‌ها هم بیشتر می‌شن. خیلی‌ها تو دلشون یه ترس دارن که البته شاید هنوز با صدای بلند نگفتنش، ولی کاملاً حسش می‌کنی.

حسی مثل اینکه: «نکنه دیگه جای من تو این بازار نباشه؟»، «نکنه هوش مصنوعی با اون توانایی عجیب و غریبش، که با چند کلیک می‌تونه محتوای باکیفیت تولید کنه یا یه سایت کامل بسازه، جای منو بگیره؟»، «نکنه درآمدم، موقعیتم، و همه زحمت‌هایی که کشیدم، یه روزی از بین بره؟»

این دغدغه فقط مخصوص طراح‌ها نیست؛ خیلی از نویسنده‌ها، گرافیست‌ها، برنامه‌نویس‌ها و حتی معلم‌ها هم با این حس روبه‌رو شدن. یه جور نااطمینانی نسبت به آینده، یه سوال بزرگ که هنوز جواب قطعی براش نداریم. آیا واقعاً هوش مصنوعی قراره ما رو از کارمون بندازه؟

این سؤال، یه چیزیه که نمی‌شه ازش فرار کرد، اما می‌شه باهاش روبه‌رو شد و واقع‌بینانه بررسیش کرد. تو ادامه‌ی مقاله، قراره دقیق‌تر ببینیم که این نگرانی‌ها چقدر واقعیه و آیا واقعاً تهدیدی وجود داره یا نه.

این ترس‌ها کاملاً طبیعی‌ان

واقعیتش اینه که نمی‌شه با قاطعیت به سؤال «آیا هوش مصنوعی جای ما رو می‌گیره؟» جواب داد. یعنی اگه کسی بیاد و بگه «قطعاً نه، اصلاً همچین چیزی ممکن نیست»، یه جورایی داره واقعیت رو نادیده می‌گیره. هیچ‌کس نمی‌تونه آینده رو دقیق پیش‌بینی کنه. دو یا سه سال پیش، اگه کسی حرف از مدلی مثل ChatGPT می‌زد که بتونه متن بنویسه، کدنویسی کنه، مشاوره بده یا حتی سایت طراحی کنه، خیلی‌ها فقط می‌خندیدن. ولی حالا چی؟ همین ابزارها اومدن و واقعاً شکل دنیا رو تغییر دادن.

پس بله، این ترسی که وجود داره، واقعیه و خیلی هم طبیعیه که آدم از چیزی که نمی‌دونه تهش قراره چی بشه، بترسه. مخصوصاً وقتی پای شغل و درآمد وسطه. البته این فقط درباره‌ی هوش مصنوعی هم نیست. خیلی از سیستم‌هایی که الان کارها رو اتوماتیک می‌کنن، حتی بدون استفاده از AI، دارن همین حس تهدید رو ایجاد می‌کنن.

مثلاً ابزارهایی هستن که فقط کافیه واردش بشی، چند تا گزینه رو مشخص کنی، بعد خودشون وردپرس نصب می‌کنن، قالب انتخاب می‌کنن، پلاگین می‌ذارن، حتی طراحی هم انجام می‌دن. همه‌ی این‌ها بدون اینکه نیاز باشه شما دستی وارد بشی یا حتی با یه طراح کار کنی.

فرقی هم نمی‌کنه اون سیستم یه نرم‌افزار باشه یا یه تیم پشت پرده با قیمت خیلی پایین. برای ما که طراح سایت هستیم، خروجی یکیه: یه رقیب جدید و ارزون‌تر وارد می‌شه و این می‌تونه نگران‌کننده باشه. اما اینکه این ترس طبیعیه، دلیل نمی‌شه که فقط بشینیم و تماشا کنیم. باید ببینیم چطور می‌تونیم تو این شرایط جدید، خودمون رو بهتر کنیم، تطبیق بدیم و حتی شاید از دل همین تهدید، یه فرصت بسازیم.

راه حل چیه؟

حالا بذار از تجربه‌ی شخصی خودم براتون بگم. من مدتی بود که یه ایده برای راه‌اندازی یک سیستم چت آنلاین داشتم. همون ویجت‌هایی که گوشه‌ی سایت‌ها ظاهر می‌شن و کاربر می‌تونه مستقیم با پشتیبان ارتباط بگیره. همه چیز خوب پیش می‌رفت، ولی یه فکری مدام ذهنمو درگیر کرده بود: «اگه یه روز هوش مصنوعی بیاد که خودش جواب کاربر رو بده چی؟ اگه دیگه نیازی به آدم زنده برای پاسخ‌گویی نباشه چی می‌شه؟»

راستش اولش یه‌کم استرس گرفتم. حس کردم شاید این ایده آینده نداشته باشه. ولی بعد با خودم گفتم: «خب، اگه قراره همچین چیزی بیاد، چرا خود من نسازمش؟ چرا من اون کسی نباشم که این تهدید رو تبدیل به ابزار قدرتمند کنه؟»

دقیقاً همون شب (ساعت ۲ نصف شب حتی!) نشستم و به چند تا از دوستام که تو حوزه‌ی هوش مصنوعی فعال بودن پیام دادم. براشون توضیح دادم که چه سیستمی مد نظرم هست: یه چت‌آنلاین هوشمند که بتونه خودش جواب کاربر رو بده. بدون نیاز به دخالت انسانی. حتی فراتر از اون، گفتم که باید این سیستم بتونه به تلگرام، واتساپ و اینستاگرام هم وصل بشه.

حالا دارم با تیمم روی همین پروژه کار می‌کنم. یعنی به جای اینکه بشینم و نگران یه تهدید بشم، خودم شدم کسی که داره اون تهدید رو می‌سازه، اما نه علیه خودم، بلکه در راستای ایدم. من اومدم صورت مسئله رو عوض کردم. تهدید رو گرفتم، تبدیلش کردم به بخشی از راه‌حل و حالا اون ایده‌ای که یه زمانی نگرانش بودم، شده یه پلتفرم قوی‌تر با ارزش بالاتر.

از دشمن فرضی، یه ابزار قدرتمند بساز

اگه طراح سایت هستی، لزوماً لازم نیست بری الان یه سیستم بسازی که خودش به‌صورت خودکار سایت طراحی کنه. چون واقعاً این مدل ابزارها الان زیاد شدن، بازارشون اشباع شده، رقیب توش زیاده، و البته هم مزایا و هم ایرادهاشون رو خیلی خوب می‌دونیم. پس قرار نیست همه‌ی ما بشیم سازنده‌ی پلتفرم‌های AI یا استارتاپ‌ جدید.

اما یه چیزی خیلی مهمه: اینکه به‌جای ترسیدن، با دید باز و منطقی نگاه کنیم که چطور می‌تونیم از همین ابزارهای هوش مصنوعی به نفع خودمون استفاده کنیم. یعنی بشین با خودت فکر کن، خیلی شفاف و عمل‌گرایانه: به عنوان یه طراح سایت، چه ابزارهایی وجود دارن که می‌تونن کارت رو سریع‌تر، تمیزتر و حتی خلاقانه‌تر بکنن؟

آیا با استفاده از AI می‌تونی در زمان کمتری طرح بزنی؟ آیا می‌تونی ساختارهای اولیه سایت رو سریع‌تر آماده کنی؟ یا شاید حتی بتونی با استفاده از همین ابزارها، محتوای بهتری برای سایت بنویسی و یه تجربه کامل‌تر برای مشتری خلق کنی؟ اصلاً شاید هدفت فقط پول نباشه. شاید واقعاً دلت بخواد یه خدمت ارزشمند به جامعه بدی. خب، ابزارهای هوش مصنوعی می‌تونن سرعت و توان کارت رو چند برابر کنن، تا بهتر و بیشتر بتونی همون خدمت رو ارائه بدی.

ماجرا مثل اینه که با یه دشمن روبه‌رو شدی. حالا انتخاب با توئه: یا می‌تونی بشینی و ازش بترسی، یا اینکه همون دشمن رو تبدیل کنی به یه نیروی کمکی که برات کار می‌کنه. ذهنیت من نسبت به هوش مصنوعی اینه: به‌جای اینکه فقط نگران باشم، بیام از همون چیزی که باعث نگرانی شده، ابزار بسازم برای رشد خودم. برای اینکه سریع‌تر کار کنم، بهتر طراحی کنم و مهم‌تر از همه، جا نمونم از بازار در حال تغییری که هر روز داره جلو می‌ره.

هوش مصنوعی دشمن ما نیست

این ویدیو رو ضبط کردم، این مقاله رو نوشتم، چون واقعاً امیدوارم بعد از خوندن یا دیدنش، دیگه سؤال‌هایی مثل «نکنه هوش مصنوعی جای طراح‌های سایت رو بگیره؟» تو ذهنت نمونه. بله، تکنولوژی داره با سرعت نور پیش می‌ره. بله، ابزارهایی میان که با چند تا کلیک سایت می‌سازن. اما شغل طراحی سایت هنوز زنده‌ست. پروژه هنوز هست. مشتری هنوز هست. درآمد همچنان میاد.

بیشتر از همه، این خودِ ماییم که باید تصمیم بگیریم: از این ابزارها فرار کنیم، یا ازشون استفاده کنیم برای قوی‌تر شدن؟ من خودم الان روزانه شاید بیش از ۴۰ کار مختلفم رو با کمک هوش مصنوعی انجام می‌دم. این یعنی به‌جای اینکه منتظر بمونم ببینم چی سرم میاد، دارم از فرصت‌ها جلو جلو استفاده می‌کنم.

مطمئن باش در آینده فقط هوش مصنوعی نیست که میاد. ابزارهای پیشرفته‌تر، تکنولوژی‌های سریع‌تر، همه دارن میان. پس به‌جای اینکه عقب بمونی، یاد بگیر چطور باهاشون کار کنی. نه‌تنها پا به پای بقیه حرکت کن، بلکه یه قدم جلوتر باش. این تنها راهیه که توی دنیای در حال تغییر امروز، می‌تونی نه‌تنها زنده بمونی، بلکه بدرخشی.

هوش مصنوعی زمانو بهت هدیه می‌کنه

یه تجربه‌ی خیلی جالب دیگه‌ای که دیشب برام اتفاق افتاد، دقیقاً نشون می‌ده که چقدر هوش مصنوعی می‌تونه کارمون رو راحت‌تر کنه. ما داشتیم سایتمون رو منتقل می‌کردیم به یه سرور جدید، و خب نیاز بود یه صفحه ساده‌ی HTML بسازیم که به کاربر بگه: «سایت منتقل شده، لطفاً کش مرورگر و دی‌ان‌اس‌هاتون رو پاک کنید تا به آدرس جدید دسترسی داشته باشید.»

حالا واقعاً ارزش نداشت که برای یه بازه نیم‌ساعته بشینم دستی یه صفحه طراحی کنم، تایپ کنم، استایل بزنم، فونت اضافه کنم و کلی زمان بذارم. به‌جاش چی کار کردم؟ رفتم سراغ هوش مصنوعی. یه درخواست براش فرستادم: «لطفاً یه صفحه HTML فارسی طراحی کن با فونت فلان که توش توضیح داده باشه سایت منتقل شده و آموزش خالی کردن کش مرورگر و DNS رو هم برای ویندوز و مک بده.»

تو کمتر از ۲ دقیقه یه صفحه‌ی شیک، تمیز، فارسی و دقیقاً مطابق چیزی که می‌خواستم برام آماده کرد. گذاشتمش روی سایت، بدون اینکه حتی تایپ کنم.

کاری که شاید ۲۰ یا ۳۰ دقیقه وقت می‌برد، در عرض ۲ دقیقه انجام شد. این دقیقاً اون چیزیه که دارم می‌گم: ما باید از این ابزار استفاده کنیم نه اینکه ازش بترسیم.

چرا باید از هوش مصنوعی استفاده کنیم؟

واقعاً چرا استفاده نکنیم؟ چرا ضد هوش مصنوعی باشیم؟ چون ممکنه بیاد و روند کارها رو تغییر بده؟ چون شاید بعضی از موقعیت‌های شغلی رو تحت تأثیر قرار بده؟ خب بله، تغییر همیشه ترسناک بوده. اما بذار یه چیز رو روشن بگم: اگه قراره تو دنیا یه تغییری اتفاق بیفته، نه من و نه تو نمی‌تونیم جلوشو بگیریم.

وقتی چیزی میاد که به نفع اکثریت مردمه، ما نمی‌تونیم فقط چون فکر می‌کنیم به ضرر ماست، جلوش رو بگیریم یا ازش دوری کنیم. این دیدگاه فقط باعث می‌شه عقب بمونیم. عقب بمونیم از آدمایی که دارن یاد می‌گیرن چطور با همین ابزارها خودشون رو رشد بدن.

پس به جای اینکه بترسیم، بیایم منطقی نگاه کنیم. اگر قراره دنیا تغییر کنه، پس منم باید تغییر کنم. اگر چیزی قراره جاشو تو زندگی مردم باز کنه، چرا من یکی از کسایی نباشم که اون ابزار رو می‌سازه، یا حداقل ازش بهترین استفاده رو می‌کنه؟ بیایم جای فرار، یادگیری رو انتخاب کنیم. چون آینده منتظر نمی‌مونه.

تمرکز روی چیزی که می‌تونیم تغییر بدیم

یه زمانی خود من هم دائم اخبار دنبال می‌کردم، قیمت دلار رو لحظه‌به‌لحظه چک می‌کردم. ولی یه جا نشستم با خودم فکر کردم: من واقعاً چه تأثیری روی قیمت دلار دارم؟ هیچ. پس چرا باید روزی دو ساعت از وقتم رو صرف چیزی کنم که نه می‌تونم تغییرش بدم، نه می‌تونم کنترلش کنم؟

از اون روز به بعد تمرکزم رو گذاشتم روی چیزی که می‌تونستم روش اثر بذارم یعنی زندگی خودم، بیزنس خودم، کار خودم. یه مثال ساده بزنم، سال اولی که تو دبی بودم، ماهی ده میلیون فقط خرج اینترنت می‌دادم! اولش برام خیلی سنگین بود، ذهنم دائم درگیر این بود که «وای این چقد زیاده!». ولی بعد با خودم گفتم: چرا به جای فکر کردن به هزینه، تمرکز نکنم روی این‌که چطور ده میلیون به درآمدم اضافه کنم؟

همون لحظه همه چیز عوض شد. تمرکزم رو گذاشتم روی ساخت یه محصول جدید، یه ایده جدید و حالا علاوه بر اینکه دیگه نگران هزینه‌ی اینترنت نیستم، دارم با یه اینترنت پرسرعت و عالی کارهایی رو انجام می‌دم که بدونش ممکن نبود. این دقیقاً همون ذهنیتیه که به درد همه ما می‌خوره. از هوش مصنوعی هم بترسی، کاری براش نمی‌تونی بکنی. پس چرا به جاش ازش استفاده نکنی؟ چرا تبدیلش نکنی به یه ابزار برای رشد خودت؟

طرز فکر، تفاوت اصلی ماجراست

واقعاً طرز فکر می‌تونه زندگی ما رو از این رو به اون رو کنه. خیلی وقت‌ها به شهری که توش زندگی می‌کنم نگاه می‌کنم، دبی. یه زمانی واقعاً بیابون بود، خاک و شن. اما امروز چی؟ یکی از بهترین شهرهای دنیاست. نکته‌ای که همیشه ذهنم رو درگیر می‌کنه اینه که دبی چه فرقی با کشورهای اطرافش داشته؟ نفت؟ نه به اون اندازه. خاک حاصل‌خیز؟ اصلاً. آب و هوا؟ نه تنها بهتر نبوده، خیلی وقت‌ها سخت‌تر هم بوده.

تنها چیزی که واقعاً متفاوت بوده، طرز فکر بوده. طرز فکر اون‌هایی که اینجا تصمیم گرفتن آینده رو خودشون بسازن. همین! چند روز پیش رفته بودیم یه جایی به اسم Love Lakes اطراف بیابونا برای ۱۳ بدر. باورت نمی‌شه، وسط بیابون یه دریاچه‌ی مصنوعی ساخته بودن با چشم‌اندازی که تا چند سال دیگه تبدیل می‌شه به یه جنگل واقعی.

همه اینا ساخته‌ی انسانه، ساخته‌ی ذهنیه که گفته «من می‌تونم وسط بیابون یه بهشت بسازم». اینه قدرت طرز فکر. برای من و تو هم همینه. اگه ذهنمون رو عوض کنیم، اگه نگرشمون به کار، به زندگی، به ترس‌هامون تغییر کنه، اون‌وقت تصمیم‌هایی می‌گیریم که ما رو چند پله بالا می‌برن. تصمیم‌هایی که نه فقط زندگی خودمون، بلکه حال خونواده‌مون و آینده‌مون رو هم بهتر می‌کنن.

صحبت آخر

در نهایت، همه‌ی این حرفا رو زدم که به یه نکته برسم، هوش مصنوعی قرار نیست جای ما رو بگیره، مگر اینکه خودمون از مسیر کنار بکشیم. اگر باهوش باشیم، اگر به‌جای ترسیدن تصمیم بگیریم از ابزارهای جدید استفاده کنیم، نه‌تنها شغل‌مون رو حفظ می‌کنیم، بلکه ارتقاش هم می‌دیم.

تو دنیایی که خیلی‌ها هنوز با شک و تردید به تغییرات نگاه می‌کنن، ما می‌تونیم همون‌هایی باشیم که با آغوش باز به استقبال آینده می‌ریم. می‌تونیم خودمون رو تطبیق بدیم، رشد کنیم و حتی از بقیه جلو بزنیم. این ویدیو، این مقاله، این حرفا همه برای اینه که بدونی انتخاب با توئه. می‌تونی از تغییر بترسی یا می‌تونی خودت رو به بخشی از اون تبدیل کنی.

پس نترس، حرکت کن، از هوش مصنوعی کمک بگیر، جایگاهت رو بساز و یادت نره که همیشه یه قدم جلوتر از بقیه باش. شاد و سربلند باشید. 🙂

رضا راد

میلیون‌ها کیلومتر اسکرول کردم تا به هدفم نزدیک بشم و این داستان همچنان ادامه داره...