آموزش گوگل سرچ کنسول – راهنمای جامع Google Search Console

اگر صاحب سایت هستی و قصد داری بدونی گوگل دقیقاً چطور سایتت رو می‌بینه و چرا بعضی صفحات سایتت ورودی می‌گیرن و بعضیا نه، پس بهتره که با گوگل سرچ کنسول آشنا بشی. ابزاری که خود گوگل در اختیارت می‌ذاره تا بتونی وضعیت سایتت رو در نتایج جستجو بررسی کنی، مشکلاتش رو پیدا کنی و قدم‌به‌قدم روی بهتر شدن سایتت کار کنی. خیلی از کاربرا اسمش رو شنیدن، بعضیا حتی با محیطش هم آشنایی دارن، اما هیچ‌وقت کاربرد هر بخش رو، یا اینکه چطور می‌تونن ازش برای رشد سایتشون استفاده کنن رو درست متوجه نشدن .

در این آموزش، قراره از صفر شروع کنیم؛ از اینکه اصلاً سرچ کنسول چی هست و وظیفش چیه، تا اینکه چطور سایتت رو داخلش ثبت کنی، چطور خطاها رو بخونی، چه آماری بهت میده و هر بخش دقیقاً چه کمکی بهت می‌کنه. تمام این آموزش، برحسب آخرین نسخه سرچ کنسول هست. هرجا هم گوگل چیزی رو آپدیت یا تغییر داده، داخل همین آموزش برات توضیح داده شده. هدف اینه که وقتی این مقاله رو خوندی، دیگه هیچ بخشی از سرچ کنسول برات مبهم نباشه و بدونی دقیقاً چگونه با اون کار کنی.

گوگل سرچ کنسول چیست؟

ابزاری هست که گوگل خودش رایگان در اختیار همه گذاشته تا بفهمیم سایت‌مون دقیقاً چطور در نتایج جستجو دیده می‌شه. نسخه جدید سرچ کنسول خیلی شسته‌رفته‌تر و کاربردی‌تر شده و بهت اجازه می‌ده ببینی کدوم صفحه‌ها ورودی می‌گیرن، چه عباراتی مردم سرچ می‌کنن که باعث می‌شه بیان سایتت و حتی چه خطاهایی باعث می‌شن بعضی از صفحه‌ها خوب ایندکس نشن.

در نسخه جدید، ظاهر ابزار خیلی ساده‌تر شده و همه‌چیز دسترسی راحت‌تری داره. مثلاً گزارش‌های Performance الان دقیق‌تر از قبلن و حتی می‌تونی جزئیات کلیک، نمایش، CTR و رتبه میانگین رو همزمان کنار هم ببینی. از طرفی گوگل کلی از بخش‌های قدیمی رو حذف یا ادغام کرده تا ابزار سبک‌تر بشه و آدم کمتر بین منوها گم بشه. یعنی از همون لحظه ورود متوجه می‌شی داری با یک داشبورد مدرن و جمع‌وجور کار می‌کنی.

تاریخچه

سرچ کنسولی که الان می‌شناسیم، قبلاً اسمش Google Webmaster Tools بود و بیشترین کارایی اون، برای طراح‌ها و متخصص‌های فنی بود. اون زمان ظاهرش خیلی خشک بود و آدم باید حسابی دنبال اطلاعات می‌گشت تا بفهمه چی به چیه. ولی بعد از اینکه سایت‌داری عمومی‌تر شد و تقریباً هر کسب‌و‌کار کوچیکی هم صاحب سایت شد، گوگل تصمیم گرفت ابزار رو ساده‌تر و قابل‌فهم‌تر کنه تا همه بتونن از اون استفاده کنن.

کم‌کم امکانات جدید اضافه شد، گزارش‌ها بهتر شدن و خیلی از بخش‌های پیچیده و قدیمی کنار گذاشته شد. نتیجه‌ی تمام این تغییرات، شد همین سرچ کنسول جدید که الان داریم؛ یک ابزار سبک‌تر، قابل‌فهم‌تر و مناسب حتی افرادی که تجربه تکنیکال زیادی ندارن. البته ستون‌های اصلی ابزار همون چیزاییه که از قدیم بوده: اینکه بفهمیم گوگل چطور سایت رو می‌خونه، چه صفحه‌هایی ایندکس شدن و چه ایرادهایی باید رفع بشه.

تغییرات مهم نسخه جدید

یکی از مهم‌ترین تغییرهایی که در نسخه جدید به چشم میاد، همین ساده‌تر شدن رابط کاربری هست. گزارش‌ها منجسم‌تر شدن، بعضی بخش‌ها ادغام شدن و داده‌ها با توضیحات خیلی واضح‌تری نمایش داده می‌شن. بخش Coverage که قبلاً سردرگم‌کننده بود، الان با گزارش Indexing جایگزین شده و اطلاعات خیلی تمیزتر و قابل‌تحلیل‌تر ارائه می‌شه. بخش Performance هم الان امکان فیلترهای جزئی‌تری داره و می‌تونی دقیق بفهمی از چه کشورها، دستگاه‌ها یا کوئری‌هایی ورودی داری.

از طرف دیگه، گوگل خیلی تمرکزش رو گذاشته روی کیفیت محتوا و ساختار صفحات. برای همین گزارش‌هایی مثل Core Web Vitals و تجربه صفحه، اهمیت بیشتری پیدا کردن. این یعنی فقط ایندکس شدن کافی نیست؛ باید صفحه واقعاً تجربه خوبی به کاربر بده تا بتونه رتبه بگیره. در نسخه جدید این گزارش‌ها بهتر و دقیق‌تر شدن و به وضوح نشون می‌دن کدام صفحات نیاز به بهبود سرعت یا ثبات دارند.

چه ویژگی‌هایی حذف شده یا کم‌اهمیت شده‌اند؟

با اینکه سرچ کنسول جدید امکانات بیشتری اضافه کرده، ولی در کنارش چند بخش هم یا حذف شدن یا اهمیتشون نسبت به قبل خیلی کمتر شده. یکی از واضح‌ترین مثال‌ها AMP هست. گوگل رسماً اعلام کرد AMP دیگه معیار مهمی برای نمایش در نتایج جستجو نیست، برای همین گزارش AMP هم آرام‌آرام کنار گذاشته شد و الان دیگه نقش خاصی توی سئو نداره. اگر هم سایتت AMP داشته باشه، مهمه، ولی نه به اندازه چند سال قبل.

روش کار گوگل با Structured Data هم ساده‌تر شده. قبلاً برای هر نوع نشانه‌گذاری یک گزارش جدا داشت، اما الان فقط گزارش‌های اصلی مثل محصولات، FAQ و Breadcrumb باقی موندن. بقیه موارد یا از سرچ کنسول حذف شدن یا جزئیاتشون کمتر شده. همین اتفاق برای بخش‌های مربوط به Manual Actions و Mobile Usability هم افتاده؛ هنوز هستن، اما اهمیت و کاربردشون مثل قبل نیست.

در کل نسخه جدید سرچ کنسول بیشتر تمرکزش رو گذاشته که به ما کمک کنه بفهمیم چطور محتوای بهتر بسازیم و چطور صفحات‌ سایتمون رو برای تجربه کاربری بهینه کنیم و به جای اینکه با انبوهی از ابزارهای پراکنده روبه‌رو بشیم، یک داشبورد مرتب و کاربردی در اختیارمون می‌ذاره.

آموزش ثبت سایت در Google Search Console

وقتی برای اولین بار وارد سرچ کنسول می‌شی، اولین کاری که باید انجام بدی اینه که سایتت رو ثبت یا همون وریفای کنی. بدون این مرحله، گوگل هیچ داده‌ای درباره سایتت نشون نمی‌ده و عملاً بهت اجازه نمی‌ده ببینی صفحاتت چطور در نتایج جستجو رفتار می‌کنن. خوشبختانه این روند خیلی سخت نیست، فقط باید بدونی کدوم روش برای سایتت مناسب‌تره و چطور باید Recordهای DNS یا تنظیمات URL رو انجام بدی.

قبلا در آموزش ثبت سایت در گوگل به صورت جداگانه نحوه ثبت سایت در گوگل سرچ کنسول رو توضیح دادم اما در این آموزش هم خیلی سریع آموزشش رو میگم.

روش‌های ثبت سایت

برای شروع کار با سرچ کنسول، اول باید سایتت رو داخلش ثبت کنی. این کار خیلی ساده‌ست؛ فقط وارد حساب گوگل می‌شی و آدرس سایتت رو وارد می‌کنی. برای اضافه کردن سایت به سرچ کنسول، گوگل دو روش اصلی در اختیارت می‌ذاره: Domain و URL Prefix. هر دو روش کارشون اینه که مالکیت سایت رو تأیید کنن، اما نحوه کارشون فرق می‌کنه و خیلی مهمه بدونی کدومش مناسب‌تره.

در روش Domain کل دامنه تأیید می‌شه؛ یعنی همه زیر دامنه‌ها، همه پروتکل‌ها و تمام آدرس‌ها زیر نظر گوگل قرار می‌گیره. اما در روش URL Prefix فقط همون آدرسی که وارد می‌کنی تأیید می‌شه و اگر http، https، www یا بدون www فرق کنه، باید جداگانه ثبت بشه.

اگر بخوای کنترل کامل دامنه رو داشته باشی، روش Domain انتخاب بهتر و کامل‌تریه. اگر فقط بخوای یک آدرس مشخص رو بدون دستکاری DNS ثبت کنی، URL Prefix سریع‌تر و راحت‌تره. اما برای سایت‌های حرفه‌ای، همیشه توصیه می‌شه روش Domain رو انتخاب کنی تا هیچ صفحه‌ای از زیر دستت در نره.

ثبت دامنه با DNS Record

اگر روش Domain رو انتخاب کنی، گوگل ازت می‌خواد یک TXT Record داخل DNS دامنه‌ات اضافه کنی. این رکورد دقیقاً مثل یک تکه نوشته مخفی داخل تنظیمات دامنه‌ات می‌مونه که گوگل باهاش مطمئن می‌شه واقعاً مالک سایت هستی. وقتی رکورد رو ایجاد کنی، گوگل شروع می‌کنه به بررسی DNS و به محض اینکه تغییرات منتشر بشن، دامنه رو وریفای می‌کنه.

در سی‌پنل این کار خیلی ساده‌ست. وارد بخش Zone Editor یا DNS Zone می‌شی، دامنه‌ات رو انتخاب می‌کنی و گزینه Add Record رو می‌زنی. نوع رکورد رو روی TXT قرار می‌دی، مقدار رکوردی که گوگل بهت داده رو داخل فیلد Value می‌گذاری و ذخیره می‌کنی. معمولاً نیازی نیست مقدار TTL رو تغییر بدی، همون مقدار پیش‌فرض کافیه. فقط باید بدونی که انتشار DNS یا همون DNS Propagation ممکنه از چند دقیقه تا یکی دو ساعت طول بکشه.

اما یک سری خطاهای رایج هم هست که باید حواست باشه. مثلاً اضافه کردن رکورد روی دامنه اشتباه، وارد کردن مقدار اشتباه، وجود یک TXT مشابه یا اضافه کردن رکورد روی DNS اشتباهی که از جایی غیر از هاست مدیریت می‌شه. اگر از Cloudflare استفاده می‌کنی هم باید رکورد رو دقیقاً داخل کلودفلر اضافه کنی، نه داخل هاست.

تأیید نهایی وریفای

بعد از اینکه رکورد رو اضافه کردی، کافی هست که برگردی داخل سرچ کنسول و دکمه Verify رو بزنی. اگر گوگل رکورد رو پیدا کرده باشه، همون لحظه تأیید می‌شه؛ اگر هم نه، چند دقیقه بعد دوباره امتحان کن. معمولاً تا وقتی DNS به‌طور کامل منتشر نشده، گوگل نمی‌تونه رکوردت رو تشخیص بده، پس یکم صبر همیشه کمک می‌کنه. بعد از وریفای شدن، سرچ کنسول شروع می‌کنه به جمع‌آوری داده‌ها، البته ممکنه چند روز زمان ببره تا گزارش‌ها کامل بشن.

آشنایی با بخش‌های اصلی گوگل سرچ کنسول

وقتی سایتت رو ثبت کردی و وارد سرچ کنسول شدی، اولین چیزی که می‌بینی یک داشبورد نسبتاً جمع‌وجوره که هر بخشش برای یک کار مخصوص طراحی شده. شاید اولش کمی گیج‌کننده به نظر بیاد، ولی وقتی بفهمی هر قسمت دقیقاً چه وظیفه‌ای داره، می‌بینی که کار باهاش خیلی ساده‌تر از چیزیه که تصور می‌کردی. توی این قسمت از مقاله، قرار نیست خیلی تئوری‌وار حرف بزنیم؛ هدف اینه که همه بخش‌های مهم سرچ کنسول رو مثل صحبت روزمره، یکی‌یکی بررسی کنیم تا بدونی کدوم قسمت برای چی به درد می‌خوره.

در دوره سایت برتر یک فصل کامل درباره‌ی تمام بخش‌های گوگل سرچ کنسول صحبت کردم. برای ثبت‌نام در دوره سایت‌برتر، روی دکمه‌ی پایین کلیک کنید.

بخش Insights

بخش Insights یکی از جذاب‌ترین قسمت‌های سرچ کنسول جدیده، چون گوگل در این بخش، یک سری خلاصه‌های تحلیلی و قابل فهم رو بهت می‌ده؛ چیزهایی که لازم نیست مثل Performance ساعت‌ها آنالیزشون کنی. هدف این بخش اینه که سریع بفهمی چه اتفاقی توی سایتت افتاده؛ کدوم صفحه رشد کرده، کدوم صفحه داره افت می‌کنه و اصلاً رفتار کاربران نسبت به محتوای سایتت در چه جهتی حرکت می‌کنه. به زبان ساده، اینجا مثل یک گزارش آماده‌ست که گوگل از دل همه داده‌ها جمع کرده.

چیزی که بخش Insights رو مهم‌تر می‌کنه این است که دقیقاً چیزهایی رو نشون می‌ده که برای سئو محتوا اهمیت دارن. مثلاً کلمات کلیدی رو به رشد؛ یعنی عباراتی که در چند روز اخیر بیشتر سرچ شدن و سایتت برای اون‌ها رتبه گرفته. این اطلاعات برای تولید محتوا واقعاً طلاست، چون دقیقاً بهت می‌گه الان مردم دنبال چی هستن و چه عباراتی در حال ترند شدن هست. از اون طرف هم کلمات افت کرده رو نشون می‌ده تا بفهمی روی چه موضوعاتی باید دوباره کار کنی.

صفحات در حال رشد هم یکی دیگه از بخش‌های مهم Insights هستن. اینجا گوگل صفحه‌هایی رو معرفی می‌کنه که نسبت به دوره قبل رشد داشتن. این رشد هم می‌تونه به خاطر بهتر شدن رتبه باشه، هم افزایش کلیک و هم افزایش نمایش. وقتی ببینی یک صفحه داره اوج می‌گیره، یعنی موضوعش ارزش داره و شاید با آپدیت محتوا یا اضافه کردن بخش‌های جدید بتونی سریع‌تر اون صفحه رو بالا ببری.

در مقابلش صفحات افت کرده قرار دارن. اینا صفحاتی هستن که نسبت به قبل کاهش ورودی یا نمایش داشتن. این اطلاعات کمک می‌کنه سریعتر مشکل رو کشف کنی؛ ممکنه رقیب محتواشو بهتر کرده باشه، ممکنه رتبه افت کرده باشه یا حتی صفحه دچار مشکلات فنی شده باشه. نکته مهم اینه که این کاهش رو به‌موقع ببینی و همون موقع واکنش نشون بدی.

در نهایت مهم‌ترین ارزش Insights اینه که نگاه کلی و کاربردی بهت می‌ده. لازم نیست بری صد تا نمودار نگاه کنی تا بفهمی چه خبر شده. این بخش خودش همه چیز رو تحلیل کرده و تو فقط باید طبق داده‌ها تصمیم بگیری. برای تولید محتوا، آپدیت صفحات قدیمی، پیدا کردن موضوعات جدید و حتی تحلیل روند رفتار کاربران، این بخش واقعاً یکی از بهترین و سریع‌ترین ابزارهایی هست که گوگل ارائه داده.

بخش Performance

بخش Performance جاییه که همه چیز واقعی و دقیق می‌شه؛ یعنی اینجا می‌فهمی دقیقاً چه‌قدر ورودی از گوگل گرفتی، کاربران با چه کلماتی وارد سایتت شدن، چه صفحاتی بیشترین بازدید رو آوردن و به‌طور کلی عملکرد سایتت توی نتایج جستجو چه شکلیه. اگر بخوای فقط یک بخش سرچ کنسول رو جدی دنبال کنی، قطعاً همین بخشه، چون تمام تصمیمات مهم سئو از همینجا شروع می‌شه. نمودارها، داده‌ها و فیلترهای مختلف باعث می‌شن خیلی عمیق‌تر بفهمی چه چیزی توی سایتت کار می‌کنه و چی نه.

فیلترهای پرفورمنس

یکی از مهم‌ترین چیزهایی که باید یاد بگیری، نحوه استفاده از فیلترهاست. اولین فیلتر، فیلتر تاریخه که اجازه می‌ده وضعیت سایت رو در روزها، هفته‌ها یا ماه‌های مختلف مقایسه کنی. مثلاً می‌خوای ببینی تغییراتی که این ماه انجام دادی تأثیر داشته یا نه، راحت با یک مقایسه ۲۸ روزه درمیاد. فیلتر نوع سرچ هم از اون چیزهاییه که خیلیا جدی نمی‌گیرن، اما مهمه؛ چون رفتار کاربران توی Web، Image، Video و حتی Shopping متفاوت هست و هر کدوم رتبه‌ها و نتایج خودش رو داره.

از اون طرف فیلتر کشور، دستگاه، صفحه و کوئری هم کمک می‌کنن خیلی دقیق‌تر رفتار کاربرا رو بررسی کنی. مثلاً شاید یک صفحه‌ روی موبایل خوب کار کنه اما روی دسکتاپ ورودی کمتری داشته باشه. یا ممکنه از یک کشور خاص ناگهانی ورودی بگیری و بخوای دلیلش رو بفهمی. با فیلتر صفحه و کوئری هم دقیقاً می‌تونی ببینی کدوم کلمه روی کدوم صفحه بازدهی بیشتری داشته.

آشنایی با چهار شاخص اصلی

حالا برسیم به چهار عدد طلایی: کلیک‌ها، نمایش‌ها، CTR و میانگین رتبه. کلیک که مشخصه؛ یعنی چند نفر روی نتیجه سایتت در گوگل کلیک کردن. نمایش‌ها یا همون Impressions تعداد دفعاتیه که صفحه‌ات توی نتایج دیده شده، حتی اگر کسی روش کلیک نکرده باشه. CTR نسبت کلیک به نمایش‌هاست؛ یعنی اگر ۱۰۰ نفر صفحه رو دیده باشن و ۵ نفر روش کلیک کنن، CTR می‌شه ۵ درصد. آخرین شاخص هم میانگین رتبه‌ست که مشخص می‌کنه در مجموع برای کوئری‌های مختلف در چه جایگاهی قرار داشتی.

تحلیل داده‌ها

CTR یکی از مهم‌ترین شاخص‌هاست چون نشون می‌ده نتیجه‌ات چقدر جذابه. گاهی رتبه‌ات خوبه اما کلیک نمی‌گیری، و این یعنی مشکل معمولاً از عنوان و توضیحات متا یا ظاهر نتیجه‌ت توی گوگله. از طرفی وقتی ایمپرشن زیاد داری، یعنی گوگل داره به صفحه‌ات فرصت نشون داده شدن می‌ده؛ حالا اگر کلیک نمی‌گیری، یعنی فرصت بزرگ سئو رو از دست دادی و باید روش کار کنی. میانگین رتبه هم چیزیه که خیلی‌ها اشتباه برداشت می‌کنن؛ این عدد میانگین تمام رتبه‌های تو برای تمام کلماتیه که کاربرها سرچ کردن، نه یک رتبه ثابت برای یک کلمه خاص.

بررسی صفحات و کوئری‌ها

یکی از کاربردی‌ترین بخش‌های Performance همین بررسی صفحات و کوئری‌هاست. با نگاه به صفحات می‌فهمی کدوم محتوا بیشترین ورودی گوگل رو داره و کدوم یکی افت کرده. این کمک می‌کنه بفهمی چه نوع محتوا برای سایتت جواب می‌ده. از طرفی وقتی کوئری‌ها رو بررسی می‌کنی، بهترین کلمات کلیدی‌ای که برایت ورودی آورده پیدا می‌کنی و حتی عباراتی رو می‌بینی که در آستانه رشد هستن.

از همین داده‌ها می‌تونی فرصت‌های جدید تولید محتوا رو کشف کنی؛ مثلاً اگر ببینی یک عبارت ایمپرشن زیادی داره اما هنوز صفحه اختصاصی براش نساختی، یعنی یک فرصت عالی پیش روی توست. یا اگر یک صفحه برای چند کلمه مختلف رتبه گرفته، شاید ارزش داشته باشه محتواشو گسترده‌تر و کامل‌تر کنی. خلاصه اینکه Performance قلب تپنده تحلیل سئوست و هر تصمیم مهمی که بخوای بگیری، از همینجا شروع می‌شه.

بخش URL Inspection

بخش URL Inspection یکی از ابزارهای حیاتی توی سرچ کنسوله؛ چون اینجا دقیقاً می‌فهمی یک صفحه از سایتت چه وضعیتی داره و گوگل چطور اون رو می‌بینه. اگر یک صفحه تازه منتشر کردی، تغییر مهمی توش دادی یا شک داری چرا توی نتایج خوب ظاهر نمی‌شه، اولین جایی که باید چک کنی همین بخشه. فقط کافیه آدرس صفحه رو وارد کنی تا گوگل جزئیات کاملش رو تحویلت بده.

اولین چیزی که این ابزار بهت نشون می‌ده اینه که صفحه اصلاً ایندکس شده یا نه. اگر ایندکس نشده باشه، دلیلش رو هم معمولا مشخص می‌کنه؛ مثلاً ممکنه صفحه Noindex باشه، یا هنوز گوگل سراغش نرفته، یا مشکلی توی ساختار صفحه وجود داشته. اگر ایندکس شده باشه، اطلاعات دقیق‌تری مثل آخرین زمانی که گوگل صفحه رو کراول کرده هم نمایش داده می‌شه. این بخش خیلی کمک می‌کنه بفهمی گوگل آخرین بار چه زمانی محتوات رو دیده و آیا تغییراتت رو متوجه شده یا نه.

یکی از مهم‌ترین چیزهایی که در URL Inspection دیده می‌شه، وضعیت اجازه کراوله. یعنی گوگل بررسی می‌کنه آیا robots.txt دسترسی صفحه رو نبسته، یا مثلاً صفحه با تگ noindex یا نداشتن دسترسی سرور جلوی ایندکس شدن رو گرفته. همین اطلاعات ساده می‌تونه جلوی کلی سردرد و اتلاف وقت رو بگیره.

اگر صفحه‌ای مشکلی داشته باشه، بخش خطاهای ایندکس دقیقاً می‌گه چه ایرادی مانع ایندکس شدن شده. ممکنه مشکل ساختاری باشه، ممکنه ریدایرکت اشتباه باشه، یا صفحه از نظر گوگل Thin Content محسوب بشه. این خطاها معمولاً با توضیح کامل ارائه می‌شن و تقریباً همیشه می‌تونی از همین بخش متوجه بشی باید چه کاری انجام بدی تا مشکل حل بشه.

وقتی مشکل رو برطرف کردی یا حتی وقتی صفحهٔ جدید ساختی، می‌تونی با گزینه Request Indexing از گوگل بخوای صفحه رو سریع‌تر بررسی کنه. این درخواست تضمین نمی‌کنه که فوراً ایندکس بشه، اما باعث می‌شه صفحه وارد صف بررسی گوگل بشه و معمولاً سرعت کراول و ایندکس شدن زیادتر می‌شه. به‌خصوص برای سایت‌هایی که تازه شروع به فعالیت کردن یا صفحات مهمی که تازه آپدیت شدن، این قابلیت خیلی ارزشمنده.

بخش Pages

بخش Pages یکی از مهم‌ترین قسمت‌های سرچ کنسوله، چون دقیقاً نشون می‌ده وضعیت ایندکس کل صفحات سایتت چطوره. این بخش مثل یک گزارش سلامت کلی برای سایت عمل می‌کنه و بهت می‌گه چندتا صفحه ایندکس شدن، چندتا ایندکس نشدن و دلیل هر مشکل چیه. اگر یک صفحه‌ای توی نتایج گوگل دیده نمی‌شه، اولین جایی که باید بررسی کنی همین قسمته. خیلی‌ها فکر می‌کنن مشکل از محتوا یا سئوئه، درحالی‌که گاهی فقط صفحه اصلاً ایندکس نشده!

در اولین نگاه، سرچ کنسول صفحات رو به دو دسته بزرگ تقسیم می‌کنه: صفحات ایندکس شده و صفحات ایندکس نشده. صفحات ایندکس شده همون‌هایی هستن که گوگل بررسیشون کرده و وارد فهرست نتایج شده‌ن. صفحات ایندکس نشده هم شامل لینک‌هایی هستن که گوگل دیده اما به هر دلیل تصمیم گرفته هنوز وارد نتایج نکنه. این تقسیم‌بندی ساده، پایهٔ اصلی تحلیل هر سایتیه و باعث می‌شه بفهمی آیا یک مشکل گسترده وجود داره یا فقط چند صفحه خاص دچار ایراد شده.

حالا برسیم به دلایل عدم ایندکس شدن، که معمولاً توی همین بخش Pages با جزئیات نمایش داده می‌شن. یکی از رایج‌ترین حالت‌ها، وضعیت Redirect هست؛ یعنی صفحه منتقل شده و عملاً محتوایی برای ایندکس وجود نداره. وقتی صفحه 301 یا 302 می‌دی، گوگل مقصد رو ایندکس می‌کنه نه صفحه قبلی رو، بنابراین این وضعیت کاملاً طبیعی و بدون مشکل خاصه، مگر اینکه اشتباه ریدایرکت داده باشی.

اگر یک صفحه با خطای 404 ظاهر بشه، یعنی گوگل به آدرسی رسیده که وجود خارجی نداره. این اتفاق معمولاً به‌خاطر لینک‌های قدیمی، اشتباه تایپی یا حذف شدن صفحه بدون ریدایرکت رخ می‌ده. این صفحات نه‌تنها ایندکس نمی‌شن، بلکه اگر تعدادشون زیاد باشه کیفیت کلی سایت رو هم پایین میارن. پس باید همیشه این بخش رو تحت نظر داشته باشی.

یکی دیگه از دلایل رایج، Duplicate یا محتوای تکراریه. گوگل معمولاً از بین صفحات مشابه فقط یکی رو برای ایندکس انتخاب می‌کنه و بقیه رو توی لیست “ایندکس نشده” قرار می‌ده. این موضوع ممکنه به‌خاطر مشکل URLهای تکراری، پارامترهای اضافی یا داشتن نسخه‌های مختلف از یک صفحه باشه. برای رفعش باید ساختار URL‌هات رو مرتب کنی یا از canonical استفاده کنی.

و اما یکی از متداول‌ترین موارد: وضعیت Crawled – Not Indexed. این یعنی گوگل صفحه رو دیده و کراولش کرده، اما فعلاً تصمیم گرفته ایندکسش نکنه. ممکنه محتوا کافی نباشه، کیفیت صفحه پایین باشه، یا تعداد بہت زیاد صفحات باعث شده گوگل اولویت رو به بقیه بده. این حالت معمولاً نشونه اینه که باید صفحه رو بهتر، کامل‌تر و ارزشمندتر کنی.

Soft 404 هم یک خطای جالب و کمی گمراه‌کننده‌ست. این یعنی گوگل فکر می‌کنه صفحه عملاً وجود نداره، حتی اگر 200 OK برگردونه. معمولاً وقتی صفحه خیلی کم محتواست، یا فقط یک جمله نوشته شده، یا محتوای واقعی نداره اما از نظر سرور خطای 404 اعلام نشده، گوگل این وضعیت رو نشون می‌ده. باید بررسی کنی ببینی صفحه واقعاً محتوا دارد یا نیاز به اصلاح جدی دارد.

در نهایت هم حالت Blocked by Robots.txt هست که کاملاً مشخصه. این یعنی صفحه توسط robots.txt مسدود شده و گوگل اجازه کراول کردنش رو نداشته. گاهی این بلا سر صفحات مهم میاد و صاحب سایت حتی خبر نداره! پس همیشه باید تنظیمات robots.txt رو چک کنی تا مطمئن بشی اشتباها صفحه‌ای مهم مسدود نشده.

بخش Sitemaps

سایت‌مپ درواقع یک فایل راهنماست که به گوگل می‌گه صفحات مهم سایتت کجا قرار گرفتن و چه ساختاری دارن. این فایل معمولاً به‌صورت XML ساخته می‌شه و مثل یک نقشه راه عمل می‌کنه تا کراولرهای گوگل راحت‌تر صفحاتت رو پیدا کنن. اگرچه گوگل خودش هم می‌تونه صفحات سایت رو کشف کنه، اما وجود سایت‌مپ باعث می‌شه این کار سریع‌تر و دقیق‌تر انجام بشه؛ مخصوصاً وقتی سایت بزرگ، تازه‌تاسیس یا دارای ساختار پیچیده باشه.

اهمیت سایت‌مپ از اینجاست که کمک می‌کنه گوگل هیچ صفحه مهمی رو از قلم نندازه. وقتی یک سایت تازه راه‌اندازی می‌شه، ممکنه هنوز بک‌لینک زیادی نداشته باشه و گوگل نتونه به‌راحتی همه صفحات رو پیدا کنه. سایت‌مپ دقیقاً این مشکل رو حل می‌کنه و به موتور جستجو می‌گه «این‌ها صفحات مهم من هستن، از همین‌جا شروع کن». حتی برای سایت‌های قدیمی هم سایت‌مپ باعث می‌شه فرآیند فهمیدن ساختار سایت و ایندکس بهتر انجام بشه.

اگر سایتت وردپرسیه، چند نوع سایت‌مپ رایج وجود داره. اولین و ساده‌ترینش، سایت‌مپ خود وردپرسه که از نسخه‌های جدید به‌صورت پیش‌فرض فعال می‌شه. اما خیلی‌ها ترجیح می‌دن از افزونه‌هایی مثل Yoast SEO یا Rank Math استفاده کنن، چون سایت‌مپ‌های این افزونه‌ها کامل‌ترن، دسته‌بندی بهتر دارن و تنظیمات بیشتری ارائه می‌کنن. مثلاً می‌تونی مشخص کنی کدوم نوع محتوا داخل سایت‌مپ باشه و کدوم نباشه.

ثبت سایت‌مپ در سرچ کنسول هم کار خیلی ساده‌ایه. فقط باید وارد بخش Sitemaps بشی، آدرس سایت‌مپ (مثل sitemap.xml یا sitemap_index.xml) رو وارد کنی و ارسالش کنی. بعد از ثبت، گوگل وضعیت سایت‌مپ رو بررسی می‌کنه و بهت نشون می‌ده که موفق بوده یا خطایی وجود داشته. همینجا می‌تونی ببینی چند URL داخل سایت‌مپ شناسایی شده و چندتا واقعاً ایندکس شدن. اگر خطایی وجود داشته باشه، گوگل معمولاً توضیح می‌ده کجا مشکل داری و چطور باید رفعش کنی.

بخش Removals

بخش Removals یکی از اون قسمت‌هایی‌ هست که خیلی استفاده نمی‌شه، اما وقتی بهش نیاز پیدا کنی، واقعاً نجات‌دهنده‌ست. این بخش مخصوص زمانی‌ هست که می‌خوای یک صفحه به‌صورت فوری و موقت از نتایج گوگل حذف بشه، بدون اینکه منتظر کراول بعدی بمونی. مثلاً اگر اشتباهی یک صفحه حساس، ناقص یا حتی محتوای اشتباه منتشر شده و وارد نتایج شده، بهترین کار اینه که سریع از این ابزار کمک بگیری.

اولین گزینه‌ای که می‌بینی، Remove this URL یا همون حذف موقته. این قابلیت باعث می‌شه آدرس موردنظر حدود شش ماه از نتایج گوگل ناپدید بشه. البته حذف کامل انجام نمی‌ده، چون صفحه همچنان در سایتت وجود داره؛ فقط در نتایج جستجو نمایش داده نمی‌شه. این روش برای مواقع بحران عالیه، مثل وقتی اطلاعات اشتباه منتشر شده یا صفحه هنوز آماده نبوده ولی توسط گوگل ایندکس شده.

گزینه دوم هم Clear Cached URL هست، که مربوط به حذف کَش صفحه می‌شه. این یعنی محتوایی که گوگل از نسخه قبلی صفحه ذخیره کرده پاک می‌شه. فرض کن صفحه‌ت رو آپدیت کردی اما گوگل هنوز نسخه قدیمی رو نشون می‌ده؛ با این گزینه می‌تونی مجبورش کنی کش رو پاک کنه و نسخه جدید رو بارگذاری کنه. این مورد به‌خصوص وقتی ظاهر صفحه یا عنوان و توضیحات متا تغییر کرده خیلی به‌دردبخوره.

استفاده از Removals معمولاً زمانی توصیه می‌شه که مشکلت فوری و حساس باشه. مثلاً صفحه‌ای که نباید عمومی می‌شد منتشر شده، یا یک صفحه قدیمی و بی‌ارزش داره کلی ورودی اشتباه میاره و می‌خوای سریع از نتایج حذفش کنی. اما در نهایت باید یادآوری کنم که حذف موقت، راه‌حل نهایی نیست؛ اگر می‌خوای صفحه کاملاً از نتایج حذف بشه، بعد از استفاده از این ابزار باید از روش‌های دائمی مثل قرار دادن تگ noindex یا حذف واقعی صفحه از سایت استفاده کنی.

بخش Core Web Vitals

بخش Core Web Vitals همون جاییه که گوگل می‌گه «خب، بیا ببینیم تجربه کاربری سایتت واقعاً چطوره!» این قسمت سه شاخص اصلی داره که گوگل ازشون برای سنجیدن کیفیت تجربه کاربر استفاده می‌کنه. اگر قبلاً فکر می‌کردی سرعت سایت فقط یعنی زمان لود شدن، اینجا متوجه می‌شی داستان خیلی گسترده‌تره. Core Web Vitals به این نگاه می‌کنه که کاربر صفحه رو چقدر سریع می‌بینه، چقدر پایدار لود می‌شه و چقدر می‌تونه بدون تأخیر با سایت تعامل داشته باشه.

شاخص اول LCP یا Largest Contentful Paint هست. این شاخص نشون می‌ده بزرگ‌ترین عنصر قابل رؤیت صفحه (مثل یک تصویر، یک عنوان بزرگ یا یک بلوک محتوا) چه‌قدر طول می‌کشه تا لود بشه. گوگل انتظار داره این زمان زیر ۲.۵ ثانیه باشه. اگر بیشتر بشه، یعنی صفحه کند به‌نظر می‌رسه و تجربه خوبی ایجاد نمی‌کنه. معمولاً تصاویر بزرگ، سرور ضعیف یا اسکریپت‌های سنگین باعث بالا رفتن LCP می‌شن.

شاخص دوم CLS یا Cumulative Layout Shift هست که به زبان ساده یعنی «لِرزش صفحه». اگر صفحه در حال لود جابه‌جا بشه، عکس‌ها بدون تعیین اندازه بارگذاری بشن یا بنرها ناگهانی ظاهر بشن، همه این‌ها باعث افزایش CLS می‌شن. گوگل دوست داره این مقدار تقریبا نزدیک صفر باشه، چون هیچ‌کس دوست نداره موقع کلیک، دکمه جابه‌جا بشه و اشتباهی جای دیگه بزنه!

شاخص سوم هم INP هست، که جایگزین معیار قدیمی FID شده. INP سنجش می‌کنه که کاربر وقتی یک کاری انجام می‌ده (مثل کلیک، تایپ یا لمس صفحه) چقدر طول می‌کشه سایت به اون واکنش نشون بده. اگر این زمان زیاد باشه، تجربه کاربر ضعیف می‌شه حتی اگر سرعت لود اولیه عالی بوده باشه. اسکریپت‌های سنگین و پردازش‌های زیاد معمولاً مقصر اصلی تأخیر در INP هستن.

سرچ کنسول این شاخص‌ها رو هم برای موبایل و هم برای دسکتاپ جداگانه بررسی می‌کنه. خیلی وقت‌ها ممکنه نسخه دسکتاپت عالی باشه اما نسخه موبایل مشکل داشته باشه، چون موبایل هم سخت‌افزار ضعیف‌تری داره و هم ارتباط اینترنت ناپایدارتره. برای همین، این دو بخش رو باید کاملاً جدا چک کنی. همچنین این بخش صفحات خوب، نیاز به بهبود و مشکل‌دار رو دسته‌بندی می‌کنه تا دقیقاً بدونی کدوم صفحه زیر استاندارد گوگل قرار گرفته.

برای بهبود Core Web Vitals معمولاً باید روی چند مورد اصلی کار کنی: بهینه‌سازی تصاویر، استفاده از CDN، کاهش اسکریپت‌های غیرضروری، سبک‌سازی قالب، بهبود کش، و ارتقای سرور. اگر بخش سرعت سایتت ضعیفه، این شاخص‌ها هم معمولاً وضعیت خوبی ندارن. به همین دلیل، بهتره از ابزارهایی مثل PageSpeed و آموزش‌های تخصصی بهینه‌سازی سرعت کمک بگیری تا تک‌تک مشکل‌ها رو برطرف کنی. تمام این آموزش‌ها در دوره سایت‌برتر وجود داره.

بخش HTTPS Report

بخش HTTPS Report یک جور چک‌لیست امنیتیه که گوگل از طریقش مطمئن می‌شه سایتت به‌درستی از HTTPS استفاده می‌کنه یا نه. این قسمت شاید به اندازه Performance یا Coverage شلوغ نباشه، اما اهمیتش خیلی بالاست، چون اگر سایتت از HTTPS درست استفاده نکنه، هم امنیت کاربر به خطر می‌افته و هم ممکنه روی رتبه‌هات تأثیر منفی بذاره. گوگل سال‌هاست تأکید کرده که HTTPS یکی از سیگنال‌های رتبه‌بندیشه، پس این بخش رو اصلاً نباید دست‌کم گرفت.

اولین چیزی که این بخش بررسی می‌کنه، وضعیت SSL سایتته. یعنی آیا سایتت یک گواهینامه معتبر داره؟ آیا درست نصب شده؟ آیا همه صفحات با پروتکل https باز می‌شن؟ اگر گواهینامه منقضی شده باشه یا درست تنظیم نشده باشه، سرچ کنسول معمولاً هشدارهای مربوطه رو نشون می‌ده و حتی ممکنه بعضی صفحات رو ناامن تشخیص بده. این موضوع هم برای کاربر خطرناکه و هم اعتبار سایت رو پایین میاره.

یکی از مشکلات رایج که توی گزارش HTTPS دیده می‌شه، مسئله Mixed Content هست. این زمانی اتفاق می‌افته که صفحه با https لود می‌شه اما بعضی منابع داخل صفحه (مثل تصاویر، اسکریپت‌ها یا فونت‌ها) هنوز با http فراخوانی می‌شن. این کار امنیت صفحه رو از بین می‌بره و مرورگرها هم معمولاً اون منابع رو بلاک می‌کنن. سرچ کنسول به‌صورت مستقیم این ارورها رو لیست نمی‌کنه، اما اگر مشکل جدی باشه در گزارش HTTPS نمایش داده می‌شه و باید با تغییر لینک‌ها یا استفاده از نسخه امن فایل‌ها حلش کنی.

مشکل رایج دیگه، نبود ریدایرکت کامل از http به https هست. خیلی وقت‌ها سایت واقعاً HTTPS فعاله، اما نسخه قدیمی سایت هنوز قابل دسترسیه و ریدایرکت خودکار انجام نمی‌شه. این باعث ایجاد صفحات تکراری، کاهش اعتبار دامنه و افت سئو می‌شه، چون گوگل نسخه http و https رو دو نسخه متفاوت می‌بینه. بهتره همیشه مطمئن بشی همه آدرس‌ها با یک ریدایرکت 301 به https هدایت می‌شن تا هیچ نسخه غیرایمنی باقی نمونه.

بخش Security & Manual Actions

بخش Security & Manual Actions همون جاییه که هیچ صاحب سایتی دلش نمی‌خواد پیام جدید ببینه! چون این قسمت مخصوص گزارش‌های مهمیه که گوگل فقط وقتی اعلامشون می‌کنه که مشکلی جدی پیدا شده باشه. این مشکلات یا به‌خاطر نقض قوانین گوگل هستن (که بهش می‌گن Manual Action) یا به‌خاطر مسائل امنیتی مثل هک شدن سایت. هر دو بخش از اون چیزهایی‌ان که باید خیلی جدی گرفته بشن، چون می‌تونن به رتبه‌ها، ورودی گوگل و اعتبار سایت ضربه سنگین بزنن.

Manual Actions

جریمه دستی یا همون Manual Action زمانی اتفاق می‌افته که یک کارشناس واقعی از تیم اسپم گوگل به این نتیجه برسه که سایتت یکی از قوانین گوگل رو زیر پا گذاشته. برخلاف الگوریتم‌ها که خودکارن، این یکی کاملاً دستی بررسی می‌شه. دلایل رایج برای دریافت جریمه دستی شامل لینک‌سازی غیرطبیعی (مثل خرید لینک یا تبادل بی‌رویه)، محتوای کپی یا بی‌کیفیت، ریدایرکت‌های فریبنده، استفاده بیش از حد از کلمات کلیدی، یا حتی استفاده از تکنیک‌های پنهان‌سازی محتوا (Cloaking) هست.

وقتی سایتت Manual Action می‌گیره، معمولاً نتیجه خیلی واضح و دردناک هست: بعضی صفحات یا حتی کل سایت از نتایج گوگل حذف می‌شن یا به شدت افت رتبه پیدا می‌کنن. سرچ کنسول دقیقاً توضیح می‌ده مشکل چیه و باید چی رو اصلاح کنی. بعد از رفع مشکل هم باید درخواست بررسی بدی تا تیم گوگل دوباره سایتت رو چک کنن و اگر همه چیز درست شده باشه جریمه برداشته می‌شه.

Security Issues

بخش دوم، یعنی Security Issues، مربوط به زمانی‌ست که گوگل تشخیص بده سایت از نظر امنیتی خطرناک شده. این می‌تونه به خاطر هک شدن، تزریق اسکریپت مخرب، وجود صفحات فیشینگ، بدافزار، یا فایل‌های آلوده روی سرور باشه. وقتی چنین مشکلی پیش میاد، گوگل معمولاً صفحه رو از نتایج حذف می‌کنه یا کنار نتیجه جستجو هشدار امنیتی نشون می‌ده، و حتی ممکنه کاربرا موقع ورود به سایت با صفحه قرمز “این سایت ممکن است خطرناک باشد” روبه‌رو بشن.

معمولاً این مشکلات زمانی رخ می‌ده که سایت امنیت کافی نداشته باشه؛ مثل استفاده از افزونه‌های قدیمی، رمزهای ضعیف، قالب‌های نال‌شده یا دسترسی‌های باز. در این بخش سرچ کنسول دقیقاً توضیح می‌ده چه فایل‌هایی مشکل دارن و چه نوع بدافزاری پیدا شده. بعد از پاک‌سازی کامل سایت و برطرف کردن نقطه نفوذ، می‌تونی درخواست بررسی بدی تا هشدار برداشته بشه.

Links

بخش لینک‌ها در سرچ کنسول از اون قسمت‌هایی‌ هست که خیلی‌ها اصلاً بهش سر نمی‌زنن، ولی واقعاً یکی از حیاتی‌ترین بخش‌هاست برای اینکه بفهمیم قدرت و اعتبار سایت‌مون از کجا میاد. اینجا دقیقاً مشخص می‌شه چه سایت‌هایی به شما لینک دادن، داخل سایت‌تون لینک‌ها چطور پخش شدن و کدوم صفحات بیشتر از بقیه دیده شدن. اگر بخوای بدونی «سئوی من چرا رشد کرده یا چرا گیر کرده؟» یکی از اولین جاهایی که باید چک کنی همین بخشه.

وقتی وارد قسمت External Links می‌شی، درواقع داری بک‌لینک‌های سایتت رو می‌بینی؛ یعنی لینک‌هایی که از سایت‌های دیگه به تو داده شده. برای گوگل این لینک‌ها مثل یه رأی اعتباره. هرچی سایت‌های معتبرتری بهت لینک بدن، گوگل هم بیشتر باور می‌کنه که محتوای تو ارزشمند بوده. اینجا دقیقاً می‌بینی کدوم سایت‌ها بهت لینک دادن، چندتا لینک دادن و به کدوم صفحه‌ها لینک رفتن. همین اطلاعات کمک می‌کنه بفهمی کدوم محتوات جذاب بوده و برنامه‌ریزی لینک‌سازی‌ات رو بهتر کنی.

داخل بخش Internal Links ماجرا داخلی‌تره! اینجا لینک‌هایی رو می‌بینی که خودت داخل سایتت ساختی. این لینک‌ها خیلی مهمن چون ساختار سایتت رو برای گوگل مشخص می‌کنن. مثلاً ممکنه یه صفحه خیلی برات مهم باشه ولی لینک‌های داخلی‌ش کم باشه و گوگل اصلاً اهمیتش رو نفهمه! تو همین بخش می‌تونی این مشکل‌ها رو پیدا کنی و ساختار لینک‌سازی داخلی‌ت رو درست‌تر بچینی.

بخش لینک‌های برتر هم دقیقاً برای اینه که بفهمی بیشترین لینک از طرف چه سایت‌هایی رسیده و چه انکرتکست‌هایی استفاده شده. این اطلاعات بهت نشون می‌ده کیفیت بک‌لینک‌هات چطوریه. مثلاً اگر ببینی یه عالمه انکرتکست عجیب‌غریب و اسپمی داری، همون‌جا باید به خودت هشدار بدی. از اون طرف اگر چند سایت معتبر مدام بهت لینک می‌دن، یعنی داری راه رو درست می‌ری.

در بخش صفحات برتر لینک‌شده هم می‌تونی ببینی لینک‌ها بیشتر به کدوم صفحات رفته. این خیلی مهمه چون معمولاً صفحات لینک‌دار سریع‌تر رشد می‌کنن. اگر صفحه‌ای هست که برات مهمه و لینک کمی داره، این بخش دقیقاً نشون می‌ده باید براش چیکار کنی.

در کل لینک‌سازی یکی از پایه‌های اصلی سئوست. لینک‌های خارجی اعتبارت رو زیاد می‌کنن و لینک‌های داخلی ساختار سایتت رو درست می‌کنن. ترکیب این دوتا باعث می‌شه گوگل بهتر سایتت رو بخزه، سریع‌تر ایندکس کنه و راحت‌تر به صفحات مهمت رتبه بده.

Achievements

بخش Achievements یا همون «بج‌ها» یکی از قابلیت‌های جدیدتر سرچ کنسوله که واقعاً بیشتر حالت تشویقی داره تا اینکه بخواد روی سئو تأثیر بذاره. گوگل انگار خواسته یه حس بازی به سرچ کنسول اضافه کنه که وقتی کاری رو درست انجام می‌دی، یه نشان یا امتیاز بگیری و انگیزه‌ت بیشتر بشه.

این بخش چیزهایی مثل اولین ۱۰۰ کلیک، اولین صفحه ایندکس‌شده، بهبود سرعت یا Core Web Vitals و از این دست دستاوردها رو نشون می‌ده. ولی راستش رو بخوای، این بج‌ها هیچ اثری روی رتبه گرفتن سایت ندارن. یعنی اگر بج نگرفتید، اتفاق خاصی نمی‌افته. اما اگر گرفتید، خب حس خوبی می‌ده و یه جور تأییدیه کوچیکه که «داری درست پیش می‌ری».

خیلی از مدیران سایت این بخش رو به چشم یه چک‌لیست انگیزشی می‌بینن. نه اینکه آموزشی یا تحلیلی باشه، ولی حس پیشرفت رو منتقل می‌کنه و کمک می‌کنه آدم انگیزه بیشتری بگیره و ادامه بده.

Settings

بخش Settings دقیقاً جاییه که همه تنظیمات اصلی و مدیریتی سرچ کنسول همون‌جا جمع شدن. هر وقت بخوای دسترسی کسی رو تغییر بدی، سایت جدید اضافه کنی یا وضعیت کراول رو ببینی، باید بیای همینجا. خیلی‌ها فکر می‌کنن این فقط برای کارهای اول راهه، اما واقعیت اینه که اگر سئو رو جدی دنبال می‌کنی، این بخش خیلی مهم‌تر از چیزیه که به نظر می‌رسه.

Verification

تو قسمت Verification می‌تونی ببینی سایت از چه روشی وریفای شده و چه روش‌هایی فعاله. اگر یه روزی DNS عوض شد یا قالب سایتت تغییر کرد و یه‌هو سرچ کنسول گفت دسترسی ندارم، اولین جایی که باید چک کنی همینه. وجود چند روش وریفای هم خیال آدم رو راحت‌تر می‌کنه.

Users & Permissions

اینجا می‌تونی ببینی چه کسانی به سرچ کنسول دسترسی دارن. اگر تیم داری یا با سئوکارهای مختلف کار می‌کنی، این قسمت فوق‌العاده مهمه. چون اینجا اطلاعات خیلی حساسیه و باید بدونی دست چه کسی چی هست.

Associations

این بخش برای وصل کردن سرچ کنسول به ابزارهایی مثل گوگل آنالیتیکس، گوگل ادز یا یوتیوبه. وقتی متصلش کنی، دیتاها بین سرویس‌ها هماهنگ می‌شن و تحلیل‌ها خیلی دقیق‌تر می‌شن. مثلاً دیدن کلیک‌ها کنار رفتار کاربر در آنالیتیکس، واقعاً ارزشمند و حرفه‌ایه.

Change of Address

اگر یه روزی خواستی دامنه عوض کنی، این ابزار جونت رو نجات می‌ده! چون به گوگل اعلام می‌کنی که «آدرس جدید همون سایت قبلیه». و این باعث می‌شه رتبه‌هات و اعتبارت حفظ بشه.

Export Data

اگر بخوای دیتا رو منتقل کنی به BigQuery یا گوگل شیتز، این گزینه برای همونه. مخصوصاً برای تیم‌هایی که دنبال تحلیل‌های حرفه‌ای هستن، این بخش فوق‌العاده کاربردیه.

Crawl Stats

اینجا اطلاعات کامل از وضعیت کراول شدن سایت می‌بینی. اینکه گوگل چندبار بهت سر زده، چقدر دیتا دانلود کرده، سرور چقدر کند بوده و… اگر یه‌هو کراول کم بشه، یعنی یه جای کار میلنگه و باید سریع بررسیش کنی.

جمع بندی

در آخر اگر بخواهیم خیلی راحت و خودمانی جمع‌بندی کنیم، باید بگیم گوگل سرچ کنسول همون ابزاریه که هر صاحب سایت و هر سئوکار واقعاً بهش نیاز داره. این ابزار مثل داشبورد ماشین می‌مونه؛ هر اتفاقی که توی سایت‌تون بیفته، از ایندکس و سرعت گرفته تا ورودی‌ها و لینک‌ها، بالاخره یه جایی توی سرچ کنسول خودش رو نشون می‌ده. یعنی هرچقدر بهتر بلد باشید باهاش کار کنید، کنترل‌تون روی سایت هم بیشتر می‌شه.

تمام بخش‌هایی که توی این مقاله مرور کردیم (از پرفورمنس و اینسایتز گرفته تا URL Inspection، Core Web Vitals، لینک‌ها، سایت‌مپ، تنظیمات و بقیه) هرکدوم یه تیکه از پازل سئو هستن و کنار هم دید خیلی کامل‌تری بهتون می‌دن. سرچ کنسول می‌گه گوگل چی می‌بینه، چی براش مهمه و چی باعث می‌شه سایت‌تون رشد کنه یا افت کنه. همین شناخت باعث می‌شه تصمیم‌هایی که قبلاً شاید حدس می‌زدید، حالا تبدیل بشه به تصمیم‌های دقیق و قابل اعتماد.

حتی بخش‌هایی که خیلی حیاتی نیستن، مثل Achievements یا Removals، باز هم توی زمان خودشون به درد می‌خورن و کمک می‌کنن کار با ابزار کامل‌تر و راحت‌تر بشه. در کل سرچ کنسول یه ابزار رایگان اما فوق‌العاده قدرتمنده و اگر درست ازش استفاده کنید، می‌تونه مسیر رشد سایت‌تون رو کلی جلو بندازه. پس اگر سئو براتون مهمه و می‌خواید سایت‌تون واقعاً دیده بشه، سرچ کنسول باید همیشه کنار دست‌تون باشه. شاد و سربلند باشید. 🙂

تیم تولید محتوا

ما در تیم تولید محتوای میهن وردپرس در تلاش هستیم تا بهترین مقالات آموزشی در زمینه وردپرس و کسب‌و‌کارهای اینترنتی را تهیه کنیم. صحت محتوای این صفحه توسط رضا راد بررسی خواهد شد.